မာနမဲ့စြာ

ျပက္ရယ္မႈကိုခံရသည့္အခါ
အားငယ္သြားတတ္ေသာ္လည္း

မည္သည့္အခါမွ စိတ္မဆိုးရက္ပါေလ။

အႏိုင္က်င့္မႈကိုခံရသည့္အခါ
ဝမ္းနည္းသြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ မနာၾကဥ္းရက္ပါေလ။

တန္ဖိုးမထားမႈကိုခံရသည့္အခါ

မေက်နပ္မႈကိုခံစားရတတ္ေသာ္လည္း

မည္သည့္အခါမွ မျငိဳျငင္ရက္ပါေလ။

စြန္႔ပစ္သြားျခင္းကိုခံရသည့္အခါ

ကၽြမ္းေျမ့ေလာင္ျမိဳက္စြာ ပူပင္ရေသာ္လည္း

မည္သည့္အခါမွ ေမ့ေလ်ာ့၍မရႏိုင္ေလ။

စေတြ႔သည္မွ

ငါသည္သင့္အား
မာနတရားကို ေပးအပ္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္တည္း။          ။

ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)