လူဆိုတာ
ေမြးလားကတည္းက ေသဒဏ္က်ခံျပီးသား…။ အသက္မွာ စပယ္ယာလည္း မပါဘူး။ ႏွစ္ခါျပန္ေသခ်င္လို႔လည္း
မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုေသမင္းက လူေတြကို ဘယ္ေန႔
ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ေသရမယ္ဆိုတာကို ၾကိဳေျပာမထားဘူး။ အဲေတာ့ ကိုယ္မေသေသးခင္မွာ လူေတြက
ေသျခင္းအေၾကာင္းကို မစဥ္းစားဘဲေနလုိ႔ရတယ္…။ ေမ့ေမ့ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ေနလို႔ရတယ္။ သူမ်ားေတြေသတာပဲ
ငါေသေသးတာမွမဟုတ္တာဆိုျပီး ခပ္ေပါ့ေပါ့ပဲေနၾကတယ္။ ရွင္သန္ျခင္းမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့…။
ဒါေပမဲ့ ေသဖို႔ အတြက္ေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးမလိုပါဘူး။ တစ္ခုပဲလိုတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ေသမွာလည္း။
၂၀ ရာစုအေစာပိုင္းကာလေတြမွာ
ပလိပ္ဆိုတဲ့ ကပ္ေရာဂါတစ္ခုေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေတြပ်က္၊ ရြာေတြပ်က္ေလာက္ေအာင္ကို လူေပါင္းမ်ားစြာ
အသက္ဆံုးရံႈးခဲ့ရတယ္။ ေဆးပညာရွင္ေတြဟာ အဲေရာဂါဆိုးၾကီးကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကတယ္။
သူတို႔ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြဟာ ၂၁ ရာစုမွာ ပလိပ္ေရာဂါနဲ႔ မေသေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲအခ်ိန္ေတြတုန္းက
AIDS လို႔ေခၚတဲ့ ေရာဂါမေပၚေသးဘူး။ ၂၀ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းမွာ AIDS ဟာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေရာဂါတစ္ခု
ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အဲအတြက္ ပညာရင္ေတြဟာ ဒီေရာဂါကို ေက်ာ္လြန္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကတယ္။ ခုဆိုရင္
HIV ကိုေပ်ာက္ေအာင္ကုႏိုင္တဲ့ အဆင့္အထိ ျဖစ္သြားျပီး မၾကာခင္ကာလမွာ အဲေရာဂါကို အျမစ္ေပ်ာက္ေအာင္
ကုသြားႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုေသမင္းက လူေတြကို ေသဒဏ္ေပးဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုေတာ့
အျမဲလိုတယ္ေလ။ ကိုေသမင္း ရဲ႕ မိတ္ဖက္ သဘာဝတရားၾကီးက အဲအခါမွာ ကိုေသမင္းအတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးဖို႔
ေဆးပညာရွင္ေတြ ရွာမေတြ႔ေသးတဲ့ ေရာဂါဆန္းတစ္ခုနဲ႔ လူသားေတြကို မိတ္ဆက္ေပးဦးမွာပဲ…။
တစ္ခ်ိန္တုန္းက တီဘီဆိုတဲ့ အဆုတ္ေရာဂါဟာ ခုဆိုရင္ ကေလးကစားစရာေရာဂါ ျဖစ္သြားျပီေလ။
ဆရာဝန္ဆိုတာလည္း ေရာဂါတစ္ခုကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ေတာ့ ကုေပးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့
ကိုေသမင္းနဲ႔မေတြ႔ေအာင္ေတာ့ သူတို႔လည္း စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း
တစ္ေန႔က်ရင္ ေသၾကရဦးမွာေလ။
လူဆိုတဲ့
သတၱဝါကလည္း အသစ္အဆန္းေတြ အရမ္းလိုခ်င္တာေလ…။ အဲေတာ့လည္း တစ္ဖက္က ေသနည္း အသစ္အဆန္းေတြနဲ႔
အျမဲေသေနရတာေပါ့။ ကိုေသမင္းအတြက္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ အသစ္အဆန္းတစ္ခု အျမဲရွိေနတာေပါ့။
ကိုေသမင္းကေတာ့ လူေတာ္၊ လူဆိုး၊ လူေကာင္း၊ လူမိုက္၊ လူၾကီး၊ လူငယ္၊ ကေလး၊ ဘာဆိုဘာမွ
မခြဲျခားဘူး။ လူေတာ္လူေကာင္း လူ႔ေလာကကို အက်ိဳးျပဳေနတဲ့သူဆိုျပီး လူဆိုးလူမိုက္လူရမ္းကား
အေယာက္၁၀၀ ေလာက္ရဲ႕ အသက္ေတြကို ၾကိဳႏႈတ္ျပီး သူ႔ဆီထပ္ေပါင္းမေပးဘူး။ ေသျခင္းတရားဆိုတာ
သခၤ်ာပုဒ္စာ တစ္ပုဒ္မဟုတ္သလို၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတစ္ခုလည္း မဟုတ္ဘူး။
လူမွာ
ေမြးလာျပီးကတည္းက ေသျခင္းဆိုတဲ့ အေၾကြးကို တစ္ေန႔ ျပန္ဆပ္ရမွာပဲေလ။ ကိုေသမင္းက သူေတာင္းခ်င္တဲ့
အခ်ိန္၊ သူေတာင္းခ်င္တဲ့ေနရာမွာ သူေတာင္းခ်င္တဲ့ ပံုစံနဲ႔ေတာင္းမွာပဲ။ ကိုေသမင္းမွာ
အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိျပီးသား။ ကားတိုက္ျပီး အေၾကြးဆပ္ခိုင္းမလား၊ AIDS နဲ႔ပဲ အေၾကြးဆပ္ခိုင္းမလား၊
ကင္ဆာနဲ႔ပဲ အေၾကြးဆပ္ခိုင္းမလား၊ က်ဥ္ဆံမွန္ခိုင္းျပီးပဲ အေၾကြးဆပ္ခိုင္းမလား၊ ေရနစ္ျပီးပဲ
အေၾကြးဆပ္ခိုင္းမလား၊ မီးေလာင္ျပီးပဲ အေၾကြးဆပ္ခိုင္းမလား၊ … ကၽြန္ေတာ္ တစ္ထိုင္တည္း
စဥ္းစားလို႔ မရႏိုင္တဲ့ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိျပီးသား။ ကိုေသမင္းကို အေၾကြးဆပ္ဖို႔ တစ္နည္း
ေသဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုေတာ့လိုတယ္…။
ကၽြန္ေတာ္တို႔
ကိုယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ ကိုေသမင္းကုိ အေၾကြးဆပ္လို႔ေတာ့မရဘူး။ လူဆိုတာ ေသဖို႔ကို
ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ ျငင္းဆန္ေနတယ္ေလ။ ၾကိဳးကြင္းစြပ္ျပီး ေသလိုက္မယ္တို႔ အဆိပ္ေသာက္ျပီး
ေသလိုက္မယ္တို႔ဆိုျပီး သတ္ေသဖို႔ ၾကိဳးစားတိုင္းလည္း ေအာင္ျမင္တာမွ မဟုတ္တာ။ ကိုေသမင္းက
ခင္ဗ်ားေသျခင္းကို လက္ခံဦးမွ ျဖစ္မွေလ။ ခင္ဗ်ားမွာ ႏွလံုးေရာဂါရွိလို႔ ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔ပဲ
ေသရပါမယ္လို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို တရားေသမွတ္ယူထားလို႔ မရပါဘူး။ ကိုေသမင္းက ခင္ဗ်ားဆိုင္ကယ္စီးေနတုန္း
စက္ခ်ိဳ႕ယြင္းလာတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံကို တိုက္ခိုင္းျပီး ေသခ်င္ေသခိုင္းမွာေလ…။ ကိုေသမင္းက
Complain တက္ခြင့္ေပးမထားပါဘူး။ ကိုေသမင္းရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြမွာ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြ
ရွိျပီးသားပါ။
လူသားဟာ
ေသျခင္းဆိုတဲ့ ကိစၥကို မေျဖရွင္းႏိုင္ေသးသလို ေသျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာရွိမလည္းဆိုတာကိုလည္း
ေၾကာက္တတ္တယ္ေလ။ ဘာသာတရားတိုင္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ရွင္သန္ခ်ိန္မွာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေနထိုင္ႏိုင္ဖုိ႔
လူသားဆန္ဖို႔ကို သြန္သင္ထားရံုသာမက ေသျခင္းကို ေကာင္းစြာရင္ဆိုင္ရဲေအာင္လည္း သြန္သင္ထားပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္ ကိုေသမင္း အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခု နဲ႔ လာေခၚမဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔
ဘာသာတရားေတြရဲ႕ အဆံုးအမေတြေအာက္မွာ လူသားဆန္စြာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔ အသက္ရွင္ေနလို႔ရပါတယ္။
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ေသမွာလည္းဆိုတာ ကိုေသမင္းပဲ ဆံုးျဖတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ရွင္မွာလည္း
ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတာေပါ့။ ကိုေသမင္းက ေသဖို႔အတြက္ပဲ အေၾကာင္းျပခ်က္လိုတာပါ။
ရွင္ဖို႔ အတြက္အေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ သူ႔အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္အလုပ္ကိုပဲ
ကုိယ္လုပ္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ေသဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ကိုေသမင္း သူ႔ဖာသာရွာပါလိမ့္မယ္။
လူဆိုတာ ေသဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုေတာ့လိုတယ္ေလ။
ကိုေဇ
August
12, 2013 (12:31PM)
2 comments:
စာအေရးအသားေတြေကာင္းတယ္ဗ်ာ ၊ စိတ္မဆိုးရင္ Page Layout ကို ကြ်န္ေတာ္႕အၾကိဳက္ျပင္ေပးခ်င္လို႕ ေျပာျပမယ္ေနာ္ .... Word File မွာ စာေရးျပီးရင္ စာလံုးခ်ဲတဲ႕ space ကုိ 2.5 ေလာက္ထားျပီးမွ Blog ကို Copy & Paste လုပ္တင္ရင္ စာဖတ္ရတဲ႕သူ ဖတ္ရတာလဲ ရွင္းတယ္ .... မ်က္လံုးလဲ မေျငာင္းဘူး .... ေနာက္တစ္ခု က စာလံုးေတြကို ညီေအာင္းမစုနဲ႕ွဗ် .... ဘေလာ႕ေပၚလဲေရာက္ေရာ စာလံုးေပါင္းေတြလြဲ ျပီး ေဒါင္႕ေတြကပ္ကုန္တယ္ ... စာက ေကာင္းျပီး ဖတ္မေကာင္းလို႕ ဝင္ေရးသြားပါတယ္ .... ေက်းွဇူးတင္စြာျဖင္႕
ကိုညီညီ - ေတာင္ၾကီး
http://konyinyitaunggyi.blogspot.com/
( မသိတာရွိရင္ လဲ အဆင္ေျပရင္ ေမးခ်င္ပါတယ္ )
ဟုတ္ကဲ့ ခုလို အၾကံေပးတာ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်... ကၽြန္ေတာ္ blog မွာ word file ကေန ေကာ္ပီကူးတင္တာဆိုရင္ အဆင္ေျပေပမဲ့ Facebook ကေန ေကာ္ပီကူးရင္ ေနာက္မွာ အျဖဴတန္းနဲ႔ high light ျဖစ္ေနလို႔... layout change လိုက္တာလည္း အဆင္မေျပဘူး... ဘယ္လိုေၾကာင့္ဆိုတာ သိရင္ ညႊန္ျပေပးေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်...။
Post a Comment