ဘယ္တစ္ခ်က္ ညာတစ္ခ်က္
အဲေကာင္ေစာက္ခြက္
အားပါးတရ ထိုးလိုက္ခ်င္ေပမဲ့
ဒင္းကေတာ့ အျပံဳးပ်က္မွာမဟုတ္
ငါ့မွာသာ လက္နာၿပီးက်န္ခဲ့မွာ။
အခါးေတြစားရပါမ်ားလို႔
တစ္ဘဝစာခါးပါေတာ့မယ္ဆိုမွ
အခ်ိဳဆိုတဲ့အရာသာအလွည့္အေျပာင္း
စြဲမက္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဒင္းကထိုးေကၽြးတယ္။
အခ်ိဳေတြငါ့ကိုလာေၾကြးလို႔
အရာသာေတြ႔ေနျပီဆိုမွ
စားလက္စပန္းကန္ထဲ
ဒင္းကသဲပက္ထည့္တတ္တယ္။
ဒင္းနာမည္ကိုက ကိုေလာကဓံတဲ့
ျမင့္ေနတုန္း တာဝတံ ိသာအထိပို႔တတ္သလို
နိမ့္ေနတုန္းလည္း အဝီဇိအထိ
နိမ့္ေနတုန္းလည္း အဝီဇိအထိ
ေစာင့္ကန္ခ်တတ္တယ္။
လူဆိုတာကလည္း
အေကာင္းပဲၾကိဳက္တတ္တဲ့
သတၱဝါမို႔
ဒင္းမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္
အျပင္တင္မိတာလည္း မဆန္းပါဘူး။
ဒီသံသရာလည္ေနသမွ်
ဒင္းစိုးမိုးခ်ယ္လွယ္သမွ်
မလြတ္ကင္းႏိုင္မွန္းသိမွေတာ့
ရန္သူလိုျဖစ္မဲ့အစား မိတ္ေဆြေတာ္လိုက္ျပီ။
အခ်ိဳပဲစားရစားရ အခါးပဲစားရစားရ
က်ဳပ္လွ်ာကေတာ့ျဖင့္ ထံုသြားျပီ
ဒင္းဆိုးျပီး ျပန္ေကာင္းမဲ့အခ်ိန္
မေသေသးရင္းေစာင့္ေနမယ္
ကဲ… လာခ်င္ရာသာလာခဲ့။ ။
ကိုေဇ
November 30, 2013
(Saturday) 5:28PM
No comments:
Post a Comment